De leerling, het kind is al iemand en het onderwijs systeem hoeft niet meer iemand te vormen! Ik had vroeger op mijn school een leraar die mij kwam vertellen dat ik terug mocht komen op school na mijn afstuderen wanneer ik iemand was geworden! Ik heb dit nooit begrepen hoe onze leraren zo verkeerd konden zijn. Het kind wordt gerespecteerd als persoon en het zal vooral door WAARneming zijn dat het kind begeleid wordt naar zijn uiteindelijke roeping. Waarnemen is de nieuwe manier van het ontdekken van de waarheid, waartoe iedere vorm van leren uiteindelijk moet leiden. Leren doen we niet om voor onszelf een 'beter' leven te bouwen, leren heeft tot doel de uiteindelijke eeuwige waarheid te ontdekken. Een waarheid die één is, een met alles want de waarheid is alles. Door Waar te nemen ontdekken we de waarheid, niet door uit ons hoofd t e leren wat anderen hebben waargenomen. Waarheid bestaat nooit in het verleden, noch in de toekomst. De waarheid is nu, alleen NU.
Door waarneming leren we. Hierbij is het van groot belang dat we begrijpen wat het is om waar te nemen. Waarnemen is essentieel in het leerproces, veel belangrijker dan onze hersenen die iets uit het hoofd leren, die leren zonder waar te nemen. Onze hersenen scheppen structuur, ze komen op het tweede plan. De leerling dient eerst te leren hoe het moet leren en niet wat het moet leren. het leerproces zonder vooringenomen te zijn, zonder te teren op informatie van mensen die ons voor zijn gegaan. Vertrouwen op de Waarneming, niet op de mening van een ander en zelfs niet op de waarneming van een ander.
Interessant om in dit verband te vermelden; de rol van Oestrogenen tijdens de geboortefase, de partus. Juist voor de geboorte zijn we letterlijk omgeven door een deken van oestrogen. Oestrogen ook wel door geboorte begeleiders het hormoon van “het vergeten” genoemd. Denk aan de symbolische tekening waarin de great mother Kali ( indische godin die gelijk staat met de saksische godin
eostre of Ostara) het masker van forgetfullnes liefdevol plaatst op het gezicht van de pasgeboren baby. Het oestrogen doet vergeten wie we werkelijk zijn, de zoektocht naar Het Zelf kan beginnen. Ik zou hier het eerste gedicht willen plaatsen dat zo mooi bewoordt wat geboren worden en de zoektocht naar je ware aard is. De schrijver ken ik niet maar het begeleidt een illustratie van Debora Koff-Chapin in een boek van Melissa Assilem.
Gedicht 1.
Born
With no wings
I can not fly
Give me back
My wings
I cry
Learn
To crawl
To walk to run
To dance togeteher
In the sun
Lost
In time
Who do I be
Give me back
My me
I cry
Found
In dreams my
Golden wings
Who do I be
Came back
I am free
Please
Won’t you
Come
Fly with
Me
Daar is de leerling! Daar is het kind en daar is de adolescent en de volwassene. We doorlopen als mens allemaal hetzelfde pad, of althans dat is toch de bedoeling. Het pad dat naar de Waarheid leidt. De Waarheid die we kennen door de dood, maar het is de kunst van het leven om de Waarheid levend te vinden. Dan is de dood een logisch vervolg op ons leven en niet een verlossing uit het lijden.
Comments